Αντώνιος Ι. Ζαρκανέλας (Δρ.)
τ. Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης
στην Νομαρχία Θεσσαλονίκης
Δεν θα μπορούσε να αποτυπωθεί εναργέστερα ένα σύνθημα-στόχος για την προστασία διατήρηση και αξιοποίηση της ιστορικής-πολιτισμικής, φυσικής-περιβαλλοντικής αξίας του Ολύμπου. Ενός Όρους που ζει στην καρδιά και στο νου του παγκόσμιου Πολίτη που όνειρό του παραμένει η επίσκεψή του και η προσωρινή, έστω, ταύτισή του με την Ελληνική Μυθολογία.
Αυτά όλα υπάρχουν στον Όλυμπο αλλά εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες δε μπορούμε καν να τα προσφέρουμε στον παγκόσμιο πολίτη. Είναι προφανές ότι ο Όλυμπος είναι γνωστός πρωτίστως για την μοναδική Ιστορική-μυθολογική του αξία και δευτερεύοντος για την φυσική-περιβαλλοντική σημασία του, που αν και ιδιαίτερη δεν είναι μοναδική. Εξάλλου είναι αυτή η ιστορική-μυθολογική αξία του Ολύμπου που έκανε και κάνει την Ελλάδα να κατέχει την θέση που κατέχει στην παγκόσμια ιστορία.
Εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών ο Όλυμπος κηρύχθηκε το 1938 Εθνικός Δρυμός και επίκειται ο χαρακτηρισμός του, με βάση την σύγχρονη περιβαλλοντική νομοθεσία (ν.3937/2011-ΦΕΚ 60Α 31/3/2011), ως Εθνικού Πάρκου και με βάση τον Αρχαιολογικό νόμο κηρύχθηκε από το 1985 ως ιστορικός και αρχαιολογικός τόπος, ο οποίος και αναοριοθετήθηκε το 2011 με βάση τον τελευταίο αρχαιολογικό νόμο (ν.3028/2002) σύμφωνα με τον οποίο θα πρέπει η τοπική αρχαιολογική υπηρεσία, εν προκειμένου η ΚΖ Εφορεία, να εισηγηθεί τον ορισμό ζωνών προστασίας Α και Β σύμφωνα με τους όρους και προϋποθέσεις του άρθρου 13 του νόμου αυτού.
Θα προσυπέγραφα ανεπιφύλακτα τη διαπίστωση της προϊσταμένης της ΚΖ Εφορείας που εδρεύει στον νομό μας, κας Πουλάκη Παντερμαλή Ε., ότι οι επισκέπτες αλλά και οι δυνάμει επισκέπτες του Ολύμπου, είναι συμμέτοχοι πρωτίστως του μύθου αλλά είναι περαστικοί. Είναι περαστικοί καθώς η τουριστική υποδομή δεν καλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων που έλκονται από τον Μύθο. Ιδιαίτερα μέσα στον ίδιο το Όλυμπο η τουριστική υποδομή όχι απλά δεν καλύπτει - είναι απλά ανύπαρκτη θα έλεγα εγώ - τις ανάγκες των ανθρώπων που τελικά τιμούν το μύθο μας αλλά και εκείνων, που είναι πολύ περισσότεροι, οι οποίοι εξαιτίας αυτών των ελλείψεων δεν μπαίνουν καν στο κόπο να επιχειρήσουν μιάν επίσκεψη στον Όλυμπο.
Όμως, επιβάλλεται από την πλευρά μας να κάνουμε ότι μπορούμε ώστε αυτοί που έρχονται στον ΄Ολυμπο ελκόμενοι πρωτίστως από το πολιτιστικό-συμβολικό φορτίο του μύθου-Ολύμπος, αλλά και οι δυνάμει, απείρως περισσότεροι επισκέπτες, δεν θα είναι περαστικοί αλλά θα μπορούν να ζήσουν τελικά το όνειρό τους παραμένοντας μέσα στα όρια του Μύθου. Η απάντηση για να κρατηθούν οι λάτρεις στον ΄Ολυμπο αλλά και να προσελκυσθούν περισσότεροι δεν είναι η ανάπτυξη υποδομών τουρισμού κλασσικού τύπου, όπως σωστά επισημαίνει η κ. Πουλάκη Παντερμαλή αλλά η ανάπτυξη τουριστικών και όχι μόνον υποδομών με έξυπνες λύσεις και προτάσεις που θα είναι απόλυτα συμβατές και αειφορικά συνδεδεμένες με το μύθο και το φυσικό του περιβάλλον. Προϋπόθεση γιαυτό είναι να επιτρέπονται να γίνουν πράγματα στον Όλυμπο και όχι μόνο να απαγορεύονται. Να καθοριστούν, με άλλα λόγια ζώνες χαρακτηρισμού που θα καθορίζουν τις επιτρεπόμενες χρήσεις, τους όρους και περιορισμούς κλπ. σύμφωνα με την περιβαλλοντική, δασική, αρχαιολογική, πολεοδομική κλπ νομοθεσία. Γιατί υπάρχουν κάποιοι που δεν θέλουν καν να υπάρχουν επισκέπτες ή που, εν πάσει περιπτώσει, αποκρούουν κάθε ανάπτυξη στον Όλυμπο που θα αύξαινε την προσέλκυση και παραμονή στο «Μύθο» του επισκέπτη.
Μια τέτοια ανάπτυξη στον Όλυμπο όχι μόνον δεν θα κατέστρεφε τον Όλυμπο-μύθο αλλά και τον φυσικό ΄Ολυμπο – που εξάλλου πάνε μαζί - αλλά κυριολεκτικά θα μπορούσε να λειτουργήσει αναζωογονητικά και ευεργετικά στο ήδη υπάρχον τουριστικό απόθεμα της νότιας, κυρίως, Πιερίας. Αποτρέποντας στο μέλλον άσχημες, κακόφορμες, παρεμβάσεις στο θαλάσσιο μέτωπο του Μύθου αλλά και αναδεικνύοντας τις αξιόλογες τουριστικές εγκαταστάσεις που έχουν τελευταία δημιουργηθεί.
Είναι προφανές, «εκ των ών ουκ άνευ», ότι θα πρέπει να υπάρξουν επιλεγμένες και επιτρεπόμενες χρήσεις γης και δραστηριότητες, ειδικές ρυθμίσεις όρων και περιορισμών δόμησης κλπ., ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με το νόμο και κυρίως αξιόπιστος μηχανισμός ελέγχου τήρησης της εφαρμογής αυτών. Είναι καιρός να δούμε τον Ολυμπο ως brand name προσελκύοντας με το σωστό τρόπο και με σωστές και επαρκείς υποδομές από την πλευρά μας τους fans του ονείρου και του Μύθου για το καλό του Ολύμπου και του τόπου – Δήμο, Νομό, Χώρα -.. Μια τέτοιου είδους ανάπτυξη του Ολύμπου θα μπορούσε να δημιουργήσει ίδιους οικονομικούς πόρους για τον Ιδιωτικού Δικαίου Φορέα Προστασίας του Ολύμπου προκειμένου να αναπτύξει, ενισχύσει και να οργανώσει τους μηχανισμούς εποπτείας και ελέγχου της αξιοποίησης, λειτουργίας, προστασίας και μελέτης αυτού του ίδιου του Ολύμπου χωρίς να περιμένει πόρους από ένα κράτος που «κύριος οίδε» πότε θα ορθοποδήσει δημοσιονομικά.
Θα προσυπέγραφα ανεπιφύλακτα τη διαπίστωση της προϊσταμένης της ΚΖ Εφορείας που εδρεύει στον νομό μας, κας Πουλάκη Παντερμαλή Ε., ότι οι επισκέπτες αλλά και οι δυνάμει επισκέπτες του Ολύμπου, είναι συμμέτοχοι πρωτίστως του μύθου αλλά είναι περαστικοί. Είναι περαστικοί καθώς η τουριστική υποδομή δεν καλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων που έλκονται από τον Μύθο. Ιδιαίτερα μέσα στον ίδιο το Όλυμπο η τουριστική υποδομή όχι απλά δεν καλύπτει - είναι απλά ανύπαρκτη θα έλεγα εγώ - τις ανάγκες των ανθρώπων που τελικά τιμούν το μύθο μας αλλά και εκείνων, που είναι πολύ περισσότεροι, οι οποίοι εξαιτίας αυτών των ελλείψεων δεν μπαίνουν καν στο κόπο να επιχειρήσουν μιάν επίσκεψη στον Όλυμπο.
Όμως, επιβάλλεται από την πλευρά μας να κάνουμε ότι μπορούμε ώστε αυτοί που έρχονται στον ΄Ολυμπο ελκόμενοι πρωτίστως από το πολιτιστικό-συμβολικό φορτίο του μύθου-Ολύμπος, αλλά και οι δυνάμει, απείρως περισσότεροι επισκέπτες, δεν θα είναι περαστικοί αλλά θα μπορούν να ζήσουν τελικά το όνειρό τους παραμένοντας μέσα στα όρια του Μύθου. Η απάντηση για να κρατηθούν οι λάτρεις στον ΄Ολυμπο αλλά και να προσελκυσθούν περισσότεροι δεν είναι η ανάπτυξη υποδομών τουρισμού κλασσικού τύπου, όπως σωστά επισημαίνει η κ. Πουλάκη Παντερμαλή αλλά η ανάπτυξη τουριστικών και όχι μόνον υποδομών με έξυπνες λύσεις και προτάσεις που θα είναι απόλυτα συμβατές και αειφορικά συνδεδεμένες με το μύθο και το φυσικό του περιβάλλον. Προϋπόθεση γιαυτό είναι να επιτρέπονται να γίνουν πράγματα στον Όλυμπο και όχι μόνο να απαγορεύονται. Να καθοριστούν, με άλλα λόγια ζώνες χαρακτηρισμού που θα καθορίζουν τις επιτρεπόμενες χρήσεις, τους όρους και περιορισμούς κλπ. σύμφωνα με την περιβαλλοντική, δασική, αρχαιολογική, πολεοδομική κλπ νομοθεσία. Γιατί υπάρχουν κάποιοι που δεν θέλουν καν να υπάρχουν επισκέπτες ή που, εν πάσει περιπτώσει, αποκρούουν κάθε ανάπτυξη στον Όλυμπο που θα αύξαινε την προσέλκυση και παραμονή στο «Μύθο» του επισκέπτη.
Μια τέτοια ανάπτυξη στον Όλυμπο όχι μόνον δεν θα κατέστρεφε τον Όλυμπο-μύθο αλλά και τον φυσικό ΄Ολυμπο – που εξάλλου πάνε μαζί - αλλά κυριολεκτικά θα μπορούσε να λειτουργήσει αναζωογονητικά και ευεργετικά στο ήδη υπάρχον τουριστικό απόθεμα της νότιας, κυρίως, Πιερίας. Αποτρέποντας στο μέλλον άσχημες, κακόφορμες, παρεμβάσεις στο θαλάσσιο μέτωπο του Μύθου αλλά και αναδεικνύοντας τις αξιόλογες τουριστικές εγκαταστάσεις που έχουν τελευταία δημιουργηθεί.
Είναι προφανές, «εκ των ών ουκ άνευ», ότι θα πρέπει να υπάρξουν επιλεγμένες και επιτρεπόμενες χρήσεις γης και δραστηριότητες, ειδικές ρυθμίσεις όρων και περιορισμών δόμησης κλπ., ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με το νόμο και κυρίως αξιόπιστος μηχανισμός ελέγχου τήρησης της εφαρμογής αυτών. Είναι καιρός να δούμε τον Ολυμπο ως brand name προσελκύοντας με το σωστό τρόπο και με σωστές και επαρκείς υποδομές από την πλευρά μας τους fans του ονείρου και του Μύθου για το καλό του Ολύμπου και του τόπου – Δήμο, Νομό, Χώρα -.. Μια τέτοιου είδους ανάπτυξη του Ολύμπου θα μπορούσε να δημιουργήσει ίδιους οικονομικούς πόρους για τον Ιδιωτικού Δικαίου Φορέα Προστασίας του Ολύμπου προκειμένου να αναπτύξει, ενισχύσει και να οργανώσει τους μηχανισμούς εποπτείας και ελέγχου της αξιοποίησης, λειτουργίας, προστασίας και μελέτης αυτού του ίδιου του Ολύμπου χωρίς να περιμένει πόρους από ένα κράτος που «κύριος οίδε» πότε θα ορθοποδήσει δημοσιονομικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου