Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

«Επαναστάτες» με μισθούς δημοσίου!

Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου -

Υποτίθεται ότι οι αναρχικοί είναι εχθροί με τους κομμουνιστές. Όχι μονάχα γιατί έχουν ιδεολογικές διαφορές, αλλά και γιατί ιστορικά συγκρούστηκαν με βιαιότητα. Η Οκτωβριανή επανάσταση έγινε από τους Μπολσεβίκους τους Μενσεβίκους και τους Αναρχικούς.

Άλλωστε οι μεγάλοι θεωρητικοί του αναρχισμού Μπακούνιν και Κροπότκιν ήταν Ρώσοι. Υπήρξε μία μικρή περίοδος στην παγκόσμια ιστορία όπου οι αναρχικοί κυριάρχησαν και κυβέρνησαν σε δύο τόπους.

Στην Ουκρανία όπου ο ταλαντούχος αναρχικός πολέμαρχος Νέστωρ Μαχνό, ανακατέλαβε την χώρα από τους Γερμανούς, ξεπλένοντας την ντροπή της συνθηκολόγησης που υπέγραψαν ο Λένιν και Τρότσκι. Και στην Κροστάνδη όπου οι αναρχικοί εξεγέρθηκαν εναντίον των Σοβιέτ το 1920, εξαιτίας του λιμού που προκλήθηκε από την κολεβικτοποίηση.

Οι «πατερούληδες» Λένιν και Τρότσκι επιφύλαξαν » θερμή» αντιμετώπιση στις αντιρρήσεις των αναρχικών.
Έσφαξαν όλους τους Μαχνοβίτες, και βομβάρδισαν την Κροστάνδη μαζί με αμάχους και παιδιά. Βέβαια και αργότερα ο Στάλιν τα ίδια έκανε στους Τροτσκιστές, συμπεριλαμβανομένου τις εκτοπίσεις στα Γκούλαγκ, αλλά αυτό είναι μία… άλλη ιστορία.

Πριν έναν αιώνα περίπου οι σχέσεις μεταξύ αναρχικών και κομμουνιστών ξεκαθάρισαν μέσα σε βίαιες συγκρούσεις. Και ενώ οι ιστορικοί, κατασταλαγμένοι είναι ελεύθεροι να επιτελέσουν το έργο τους, έρχεται ένας βουλευτής του Ελληνικού κοινοβουλίου από τη δυτική Μακεδονία να ανατρέψει την… παγκόσμια ιστορία.

Με την ιδιότητά του νεοκλεγέντα με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει… αναρχικός. Και ενώ όλοι ασχολούνται και αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να είναι κάποιος εκλεγμένος σε κοινοβούλιο και να μετέχει των διαδικασιών ενώ ταυτόχρονα να δηλώνει και αναρχικός, η δική μου απορία βρίσκεται αλλού.

(Όχι πως και εγώ δεν μπήκα στoν πειρασμό να σχίσω τα βιβλία του Μπακούνιν, Κροπότκιν, Προυντόν, και Μαλατέστα. Γιατί η αναρχική θεωρία – ουτοπία λέει ότι είναι εναντίον της λειτουργίας του κράτους, των εκλογών, της κεντρικής εξουσίας κτλ και υπέρ της αυτοργάνωσης και αυτοδιοίκησης των πολιτών. Π.χ. δεν πρέπει να υπάρχει υπουργείο δικαιοσύνης γιατί οι δικηγόροι έχουν συλλόγους και αυτοδιοικούνται, δεν πρέπει να υπάρχει υπουργείο υγείας γιατί οι γιατροί σε κάθε πόλη μόνοι τους οργανώνουν τον κλάδο τους, το ίδιο οι έμποροι, οι αγρότες κτλ. Βέβαια αυτή η …ουτοπία καταρρέει ,αν λάβει κανείς υπόψιν του πόσο εύκολα τα βρίσκουν μεταξύ τους οι ένοικοι μιας πολυκατοικίας και τι μπάχαλο θα ήταν η κοινωνία χωρίς κεντρική εξουσία. )

Εγω αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν ο αναρχικός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να συμβιώνει με κομμουνιστές, που είναι οι μεγαλύτεροι υπέρμαχοι του κράτους και της κεντρικής εξουσίας, και το αντίθετο. Πώς κατάφερε αυτό το κόμμα με αρχηγό τον Τσίπρα, να συνενώσει τόσο ανομοιογενείς ιδεολογικές τάσεις; Ποια είναι η συγκολλητική ουσία που επιτρέπει την συμβίωση Τροτσκιστών με αναρχικούς, Ευρωπαϊστές αριστερούς εμπνευσμένους από τον ανθρωπιστή Ζάν Πώλ Σάρτρ με τους σκληροπυρηνικούς πολιτικούς αμοραλιστές- ακτιβιστές της ΚΟΕ;

Ομολογώ ότι δεν έχω απάντηση. Ίσως να σκέφτονται τους εαυτούς τους ως μία μεγάλη… παρέα. Όπου ο καθένας κάνει το κομμάτι του. Αν ας πούμε κάποιος φοράει χέβυ μέταλ ρούχα, τότε δηλώνει ροκάς ή καπέλο με φαρδύ γείσο και καμπάνα παντελόνι, δηλώνει Καουμπόι

Στην προκειμένη περίπτωση αρκεί μία λιγδιάρικη μπλούζα και ένα πετροπλυμένο χακί μπουφάν, μαζί με μερικές μπαρούφες περί αναρχισμού για να ειναι εξεγερμένοι επαναστάτες με μισθους δημοσίου…
Πηγή: karfitsa.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου